خانم رافلی که به عنوان پرستار جامعه فعالیت می‌کرد، در ملاقات‌های خود با مادران دریافت که روش‌های مرسوم غذا دادن به شیرخواران، مثل پوره دادن با قاشق از چهارماهگی، چالش‌هایی برای والدین و شیرخواران ایجاد کرده است. اولین جرقه این روش زمانی زده شد که او در ویزیت‌های خانگی شاهد نگرانی مادران از پذیرش غذا توسط فرزند شان بود.

در ادامه، با تولد فرزندان خود، رافلی روش جدیدی را در پیش گرفت. او برای اولین فرزند خود از شش ماهگی اجازه داد که شیرخوار از بشقاب خانواده غذا بردارد و از این طریق تجربه کند. با آمدن فرزند سوم، او دیگر زمان کافی برای تهیه غذاهای جداگانه نداشت و تصمیم گرفت کنترل غذا خوردن را به دست شیرخواربسپارد.